Cor Medico - Ние го слушаме вашето срце

Консултација со кардиолог не е неопходна за сите пациенти кај кои ќе се започне лекување. Кај оние пациенти што немаат никаков или имаат минимален ризик да развијат некаков облик на кардиотоксичност, нема потреба за дополнителни иследувања или посета на специјалист кардиолог. Но доколку постои ризик за развој на кардиотоксичност, тогаш медицинскиот тим ќе назначи дополнителни кардиолошки иследувања, а ако има потреба, и консултација со специјалист кардиолог.

Голем дел од овие иследувања се прават, прво, пред започнување на лекувањето со цел процена на базичниот ризик, но и за да се види дали во иднина ќе се јави некаква промена.

Најчестите кардиолошки тестови опфаќаат: eлектрокардиограм (ЕКГ), кардијални биомаркери (преку крв), ехокардиографски преглед, а во некои случаи и срцева магнетна резонанса и компјутерска томографија на срце.

Според проценетиот базичен ризик, пациентите се класифицираат во три групи, група со низок ризик, група со среден ризик и група со висок ризик. Кај групата со висок ризик се препорачува, освен често мониторирање на функцијата на срцето, консултација со специјалист-кардиолог пред започнување и во текот на лекувањето. Кај одредени пациенти од оваа група, со цел намалување на ризикот, може да биде ординирана терапија која ќе доведе до намалување на можното оштетување – кардиопротективна терапија.

Што можам да направам за да го намалам ризикот од кардиотоксичност?
Здрав животен стил може да го минимизира ризикот од појава на срцеви/циркулаторни проблеми. Здрава исхрана, редукција на телесна тежина во случај на обезност, редовна физичка активност, како и прекин на пушење и намалување на внес на алкохол се препорачуваат за сите пациенти што ќе започнат со лекување.
Исто така, придржување кон терапијата за срце (доколку пациентот има позната болест) е неопходно и во текот на лекувањето на малигното заболување.
Доколку имам срцев проблем, дали е безбедно да ја примам препорачаната антиканцер-терапија?

Кај пациенти со претходни срцеви заболувања постои поголема веројатност од развој на кардиотоксичност. Но во најголемиот број од случаите ова не е причина за да не се започне со најоптималната терапија. Во овие ситуации одлуката најчесто се носи тимски, во тесна соработка меѓу онкологот и кардиологот. Потоа на пациентот треба да му се објаснат сите можни ризици, како и бенефити од планираната терапија пред започнување со неа.

• Градна болка
• Отежнато дишење
• Оток на нозете ( на една или на двете)
• Вртоглавица, несвестица
• Замор
• Срцебиење
Во ваков случај неопходна е консултација со лекар.

Кардиоонколошка грижа по завршување на лекувањето
Во ретки случаи, антиканцер-третманот може да предизвика оштетувања кои ќе се манифестираат по месеци, а и години од завршувањето на лекувањето. Во вакви ситуации најчести манифестации се: срцева слабост, коронарна артериска болест, висок крвен притисок, аритмии и болести на залистоците.
Затоа, по завршување на лекувањето, зависно од ризикот, се препорачува понатамошно следење кое може да биде на неколку месеци или еднаш годишно.